Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

*Little Details*

Cream Toffees...

Ο Marc Jacobs στηρίζει τις δεκαετίες...

Come what May...come what May...I will love u until my dying day.

Η κοχυλοβλεπούσα...

Κι όλα ξεκίνησαν από το μπουμπούκι που άνθισε λίγα λεπτά αφού ξεδίψασε...

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

*Mary and Max*



Είναι ένα film βασισμένο σε αληθινή ιστορία, μια ιστορία γλυκιά ,αυθεντική και ευαίσθητη. Ευαίσθητη με έναν τρόπο τόσο αληθινό και αστείο...μια ευαισθησία που λείπει απο τις κλασσικές παιδικές ταινίες που βγαίνουν στο σινεμά. Είναι μια ιστορία δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων που γίνονται φίλοι μέσω αλληλογραφίας και μοιράζονται τις πιο τρελές τους σκέψεις και όνειρα ανακαλύπτοντας ότι έχουν πολύ περισσότερα κοινα απο όσα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Μια ασυνήθιστη ταινία για μια ασυνήθιστη φιλία...

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Φεεεεεύγεις !!!

And if I only could,
Make a deal with God,
And get him to swap our places,
Be running up that road,
Be running up tha...t hill,
Be running up that building.
If I only could, oh...
You and me *be running up that hill*

Κι αν τελικά μπορούσα να κάνω αυτό το θεόσταλτο ντιλ , αν είχα την μοναδική ευκαιρία να ζητήσω ακόμη και τη μεταστροφή συνειδήσεων υπέρ μου, θα σε διάλεγα για πρωταγωνιστή;
Πάνω που πασχίζω να σε θάψω εμφανίζεσαι μπροστά μου τυχαία.. αγέρωχος όπως λέει κι ένας καλός μου φίλος! Τι τύχη Θεέ..
Μαθαίνω τα νέα σου, τώρα λες ότι έχεις και σχέση! Εσύ που ξόδεψες άπειρο σάλιο να μου αποδείξεις ότι δεν είσαι των δεσμεύσεων.
Τώρα μπορείς να ξυπνάς με έναν άνθρωπο πλάι σου,στέλνεις γλυκά μηνύματα,δένεσαι με ένα κορμί, το αποζητάς, δίνεις χώρο, δίνεις αξία!!
Εγώ είμαι απλά αυτή που πέρασε από τη ζωή σου φευγαλέα όπως πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο εχθές.. χωρίς να σταθείς, χωρίς ούτε εγώ να σταθώ.

Για λίγο η πληροφορία μοιάζει αβάσταχτη για τα 53 κιλά μου, ωστόσο γρήγορα αντιλαμβάνομαι την μεταστροφή , Θεέ, στη δική μου συνείδηση...γιατί προχώρησα μέσα μου. Και μπορεί ο ρυθμός μου να είναι ίδιος με αυτό των εργασιών του μετρό Θεσσαλονίκης αλλά δικέ μου.. φτάσαμε αισίως μέχρι το σταθμό Πανεπιστήμιο, σκάβοντας βαθιά, πληγώνοντας αρχαιότητες, σώζοντας άλλες!

Λατρεύω τις παρομοιώσεις..
Μου λές ότι η περιπέτεια μας ήταν μικρή αλλά περιεκτική, χαχανίζεις, αστειεύεσαι! Απαντώ ότι μικρή την έκανες εσύ χωρίς να περιμένω να καταλάβεις.. μόνο χαίρομαι που το έχεις τοποθετήσει στο μυαλό σου «κάπως».

«Εγώ αγάπη μου έγραψα για σένα λογοτεχνικό μυθιστόρημα 500 σελίδων, το στόλισα με κεραυνούς και αστραπές, του έδωσα περιεχόμενο αξιοζήλευτα συναισθηματικά φορτισμένο, κι εσύ το πέρασες για άρλεκιν, βιβλίο "της ξαπλώστρας" , ολιγοσέλιδο και διασκεδαστικό! Έπιασες το εξώφυλλο και καθώς δεν ήταν πασπαλισμένο με τη φτηνή χρυσόσκονη που τόσο αγαπάς το άφησες από τα χέρια σου, αυτό έκανες» (mel)

Συνθηματικά δηλώνω ότι :
Έφυγεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεες ρεεεεεεεεεε…έχεις φύγειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι, φεύγεις λεμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε πετώντας!!!!!!!!!!!!!!!



maria antouanetta