Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Summertime and the living is breezy...




-Δεν παίρνουμε ταξί και βολτάρουμε τις καλοκαιρινές νύχτες περπατώντας παραπλέυρως των ιστορικών μνημείων (βλ. Βυζαντινά τείχη) για να φτάσουμε σπίτι μας.
-Φοράμε τα καλυτερότερα μας και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο λεμονάδα σε πλαστικό μπουκάλι νερού by the White Tower...
-Αναλύουμε τα πάντα αφιερώνοντας ώρες ωρών για να καταλήξουμε στο γεγονός ότι καλά που έχουμε κι αυτές τις ανατροπές και τα χαστούκια της ζωής και αισθανόμαστε και λίγο ζωντανοί..
-Λιώνουμε στο Facebook πατώντας 10 φορές το δευτερόλεπτο το Home περιμένοντας ότι πολλά μπορει να έχουν αλλάξει μέσα στο συγκεκριμένο δευτερόλεπτο.
-Αυτοκοπλιμενταριζόμαστε και πολυ καλα κάνουμε!
-Ακούμε off radio με πάθος και μόλις παίζει κάτι καινούργιο και λαχταριστό το postaroume στο fb και το ακούμε ασταμάτητα!
-Πάμε Pasta Flora μετά τις 23.00 τις καθημερινές και μετα τη 01.00 το Σαββατοκύριακο για να πιούμε cocktails (γιατί τα cocktails μας μάραναν τώρα) αλλά είναι κι αυτές οι μικρές απολαύσεις της ζωής...
-Κανονίζουμε τις διακοπές μας έτσι ώστε να βολευτούν όλοι και όλα -αμφιβάλλω βέβαια να τελικα θα τα βολέψουμε όλα! Ωστόσο η ελπίδα πεθαίνει παντα τελευτάια!-
-A! Έχουμε κι ένα blog...για να blogame ta genia mas....

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Παλινδρομήσεις" Maria Antouanetta" (Όπως λέμε, μετακομίσεις "ο Μπάμπης")

Παλινδρομήσεις οισοφάγου.
Η διαδικασία είναι η εξής : γεύεσαι, σ’αρέσει, τρως, μασάς με όρεξη τις πρώτες μπουκιές, καταπίνεις βιαστικά σαν να έχεις το κατοχικό σύνδρομο.. λες και φοβάσαι μη σου πάρουν την μπουκιά από το στόμα. Η ασύγκριτη γευστική απόλαυση σου δίνει απλόχερα την ικανοποίηση της στιγμής.. μέχρι που all of a sudden.. τα εισερχόμενα παίρνουν τον δρόμο του γυρισμού, ακριβώς όπως εισήλθαν στο κέντρο του πεπτικού συστήματος.
Μόνο που δεν είναι ένα εξίσου ευχάριστο και απολαυστικό πέρασμα…και αυτή είναι μια διόλου εύγευστη και μυρωδάτη περιγραφή, το γνωρίζω!
Μα τη βρίσκω πλήρως ταιριαστή για να την παρομοιάσω με μια κατάσταση τάχα άκρατου (αναρωτιέμαι) ενθουσιασμού που καταναλώνεται αχόρταγα και τελικώς σου προκαλεί δυσανεξία.

Παλινδρομήσεις συναισθημάτων.
Μέχρι πρότινος, τα αισθήματα που πρόλαβαν να ξεπεταχτούν ήταν ροζ, κοραλλί, σχεδόν κατακόκκινα.. σήμερα έγιναν ξεβαμμένο σωμόν. Το περίμενε μοιάζει ατελείωτο, το “θα δείξει” βασανιστικά χλιαρό, ενώ η ανάγκη για μια αληθινή εξήγηση παίρνει την παρακάτω απάντηση .. « το αίτημα σας είναι υπό επεξεργασία, παρακαλώ αναμείνατε στο ακουστικό σας».
Άρα οδηγείσαι στην παλινδρόμηση γιατί δεν αντέχεις το φούσκωμα που φέρνουν αυτά τα βάρη… γιατί, ας μη γελιόμαστε, η μοναδική τους ιδιότητα είναι να σε βαραίνουν..
Άδειασε τα λοιπόν, όσο είναι καιρός από μέσα σου και έπειτα ξέπλυνε το στόμα σου καλά.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά...στους κάμπους πέφτει χιόνι!

Που πάει να πει... Ήρθαν τα πάνω κάτω τσίφτη μου και άντε να κρυφτείς! Κρύψου από τον ίδιο σου το εαυτό, κλείσε πόρτες και παράθυρα, κλείδωσε την πόρτα ασφαλείας που ακριβοπλήρωσες για να μην μπει κανείς στο σπίτι σου -το σπίτι σου που ακόμα το ξεπληρώνεις στην αξιόπιστη ελληνική τράπεζα- γιατί έξω βρέχει χαλάζι και έχουμε Ιούνιο!!! Το πιασες;