Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Καλή σχολική χρονιά!

Όταν είσαι μικρός, γράφεις με μολύβι στις εκθέσεις, στα διαγωνίσματα, παντού. Ζωγραφίζεις με μολύβι, και σχεδιάζεις το μέλλον σου με μολύβι έχοντας την σβήστρα πάντα στο χέρι, για να διορθώνεις τυχόν λάθη σου. Όμως δεν κάνεις λάθη ακριβώς επειδή ξέρεις ότι σβήνονται. Είναι αυτή η αίσθηση πως ό,τι κι αν γίνει διορθώνεται και πως όλα περνούν από τα χέρια σου που τελικά σε κάνει πιο σίγουρο για τις επιλογές σου.
Όταν μεγαλώνεις σε υποχρεώνουν να γράφεις με στυλό, στις εκθέσεις, στα διαγωνίσματα, παντού. Δεν μπορείς να ζωγραφίσεις με στυλό και συνεπώς δεν μπορείς να σχεδιάσεις το μέλλον. Το διορθωτικό είναι καρκινογόνο και μυρίζει άσχημα, κι ενώ ξέρεις πως δεν σε παίρνει να κάνεις λάθη, γράφεις τα ρήματα με όμικρον και βάζεις λάθος τόνους.
Είναι το άγχος του να πρέπει να είσαι τέλειος, είναι πως ξέρεις πως δεν μπορείς να γεμίσεις την σελίδα με διορθωτικό, γι αυτό κάνεις τόσα λάθη. Είναι που σου ζήτησαν να γράψεις με στυλό κάτι που μόνο με μολύβι γράφεται.

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010