Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Τρομοκρατία

Αυτή η κοινωνία έχει μια όψη φοβική, ανασφαλή, μίζερη και επικίνδυνη…
Θα μου πεις, γιατί τόση απαισιοδοξία; Και πως σου ήρθαν αυτά, απογευματιάτικα;

Πήρα το λεωφορείο για να πάω στο σπίτι μου…αλλά για αλλού πήγαινα κι αλλού κατέληξα μάλλον…Μπήκε ελεγκτής και έπιασε τους πάντες ένα ρίγος από τον φόβο…ξέρεις αυτό που όλοι ψάχνουν αλαφιασμένοι τις τσάντες και τις τσέπες τους για να βρουν το πολυπόθητο νόμιμο και εντός προθεσμίας εισιτήριο που θα αποδείξει ότι δεν είναι παραβάτες του νόμου ή χειρότερα «εγκληματίες». Εγώ ευτυχώς κρατούσα το εισιτήριο στο χέρι μου – το κάνω κάθε φορά για να γλιτώνω το άγχος της γελοιοποίησης, του να κάθεται η «ανώτατη αρχή» απο πάνω σου και να σε κοιτάει υποτιμητικά επειδή «καθυστερείς»-. Μήπως θα κολλούσε ένας ορισμός της τρομοκρατίας εδώ και το πως αυτή λαμβάνει χώρα και κάπου αλλού πέρα απο τα κρησφύγετα του «επαναστατικού αγώνα»;

Μία γυναίκα, δίνει το εισιτήριο της, και η «ανώτατη αρχή- ελεγκτής» αποφαίνεται πως το εισιτήριο της είναι χτυπημένο απο το πρωί στις 6.47 και ξανά χτυπημένο στις 18.20 και άρα καθόλα άκυρο. Η γυναίκα ψάχνει με αγωνία την τσάντα της και βρίσκει ένα άλλο εισιτήριο, το οποίο όμως και πάλι είναι άκυρο. Ο τόνος της φωνής του άντρα ήταν εξαρχής υψηλός και θα έλεγα «ψαρωτικός» - ελπίζω όχι γιατί η γυναίκα ήταν αλλοδαπή και κάπως ταλαιπωρημένη- αν ήταν καμιά κυρία με μαλλί «ομπρέλα» και ύφος 1.000 καρδιναλίων θα είχε την ίδια συμπεριφορά; Θα μου πεις αυτές δεν παίρνουν λεωφορεία…
Ο ελεγκτής προσπαθεί να συνεννοηθεί μαζί της, αλλά η γυναίκα δεν μιλάει πολύ καλά ελληνικά όπως ισχυρίζεται – ένας ηλικιωμένος άντρας που κάθεται δίπλα μου διερωτάται «ευλόγα» : «Δεν ξέρει ελληνικά αυτή; Ή κάνει πως δεν ξέρει τώρα;»-. Ο ελεγκτής όχι απλά δεν είναι διακριτικός και ευγενικός μαζί της αλλά αντίθετα με τον τρόπο που μιλάει την κάνει ρεζίλι σε όλο το λεωφορείο, κάνοντας τις σχόλια για το γεγονός ότι δεν μιλάει ελληνικά. Σχόλια του τύπου «Μα καλά δεν ντρέπεσαι να είσαι στην Ελλάδα και να μην μιλάς ελληνικά;».
Η γυναίκα δεν είχε επάνω της ταυτότητα ή διαβατήριο…γιατί ίσως νομίζει πως είναι ελεύθερη να ζει και να αναπνέει όπου και όπως της καπνίσει…αλλά όπως σωστά την ενημερώνει ο ελεγκτής αυτά πρέπει να τα κουβαλάς πάντα μαζί σου…όπως μαζί σου πρέπει να κουβαλάς και την ρετσινιά για το γεγονός ότι είσαι μία ξένη σε μια χώρα που όλοι είναι Έλληνες.

Παράλληλα με αυτή την σκηνή, για να συμπληρώθει αυτό το θέατρο του παραλόγου, ο ηλικιωμένος άντρας που κάθεται διπλά μου αρχίζει ένα μονόλογο σε υψηλό τόνο αφορμισμένος απο το γεγονός ότι η κυρία είναι από την Γεωργία, δεν μιλά ελληνικά και δεν έχει μαζί της την ταυτότητα της. Αυτά τα τρία προφανώς εξόργισαν τον «παππούλη» και μάλλον ένα απο αυτά τα τρία τον εξόργισε περισσότερο. Και άρχισε το γνωστό παραμύθι «Να τα. Έρχονται μας τρώνε τα λεφτά, μας παίρνουν τις δουλειές, μας κλέβουν τα σπίτια, και μετά σου λέει έχει χρέος η Ελλάδα…». Ο ελεγκτής ενοχλημένος απο την παρέμβαση του «παππούλη» του λέει «Σας παρακαλώ, μην ασχολείστε. Αυτό είναι δική μου δουλεία.». Φυσικά όμως ο ηλικιωμένος άντρας δεν σταματά και συνεχίζει με μεγαλύτερο μένος την επίθεση του στην γυναίκα. Ο ελεγκτής αφού πια έχει αναλάβει ένας άλλος να μιλάει άσχημα στην γυναίκα, αντιλαμβάνεται πως δεν τον παίρνει να συνεχίσει και αυτός σε αυτό το στυλάκι και γίνεται «λίγο» πιο ευγενικός και καθησυχαστικός χωρίς να του περνάει καν από το μυαλό πως εκείνος, και ο τρόπος που άρχισε να φωνάζει εξαρχής, έδωσε το δικαίωμα στον κάθε ρατσιστή και φασίστα γεροξεκούτη να βγάζει τις ανασφάλειες του πάνω σε έναν άλλο άνθρωπο.

Σε όλο αυτό… η γυναίκα ήταν απλώς παρατηρητής και δέκτης χαρακτηρισμών και ρατσιστικών σχολίων. Το λάθος της είναι ότι ήρθε στην Ελλάδα , ξύπνησε και πήρε το λεωφορείο στις 6.47 το πρωί, προφανώς για να πάει στην δουλειά της και όχι για καφέ όπως εσύ και εγώ, και επιστρέφει σπίτι της στις 18.20 χρησιμοποιώντας «παράνομα» το λεωφορείο. Η πρώτη της κουβέντα σε όλο αυτό ήταν « Πόσο να πληρώσω;». Ήθελε να πληρώσει και να την αφήσουν ήσυχη…αλλά δε ήταν τόσο απλό….Έγινε πολύπλοκό γιατί μπλέχτηκε αυτή η όψη της κοινωνίας που λέγαμε, η φοβική και η μίζερη.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

den pataw m aresei h den mou aresei... giati auto pou diabasa mou arese san thema san keimeno alla dn mou arese katholou to peristatiko..isa m anastatwse!!

Ανώνυμος είπε...

na deis pou meta tha thn phge sto allodapwn gia exakribwsh stoixeiwn...o elehnos!

Ανώνυμος είπε...

plirwse i oxi?

Ανώνυμος είπε...

plirwse telika?

melina είπε...

thn wra pou fountwse o kabgas, dusthxws eprepe na katebw, alliws fusika 8a elega kati ki egw gia thn symperifora tous, opote den kserw ti egine meta kai pws ly8hke to 8ema