Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Zero to jacked in 9 seconds

"Zero to jacket in 9 seconds", υπερμέγεθες το φανελάκι, διπλό έξτρα λαρτζ, και με κοιτάζει τούτος χωρίς στιγμή να με κοιτάει, καθαρίζοντας ξεδιάντροπα με πώρωση την μύτη.
Όρθιος στέκεται στον χώρο του μπαρ, κι εγώ εδώ είμαι, δηλαδή, απέναντί του, αλλά κάθομαι. Βρήκα θέση, γιατί κράτησε η Μαρία τη βαλίτσα μου έξω, έτρεξα και πρόλαβα να μπω στο βαγόνι του κυλικείου, μετά το 3 και πριν το 4. 

Έπειτα μπήκε η Μαρία,
μου άφησε το βαρίδι κι έφυγε.
Κανονικές θέσεις δεν είχε, γεμάτο το τρένο για Θεσσαλονίκη Κυριακή βράδυ, αλλά μη νομίζεις, ότι αν κλείσεις στα όρθια μειώνεται η τιμή. Πρόβλημά σου.

Ο “zero to jacked” είναι το θέμα μου τώρα.
Θα ‘λεγες εκ πρώτης «Κρίμα τον έρμο, άβολο ταξίδι με τόση ορθοστασία», εύσωμος βλέπεις ο κύριος, zero ευελιξία, αλλά εγώ κοίταξα καλά γύρω και εντόπισα καρέκλα κενή.
Θα γινόταν, αν το ήθελε, ο τέταρτος συνταξιδιώτης ανάμεσα σε άλλους τρεις που μοιράζονταν το 2ο τραπέζι δεξιά του διαδρόμου, όπως το βλέπω εγώ. Δίπλα σε έναν νεαρό μαύρο, που έχει γείρει ήδη από την Οινόη στο παράθυρο και αφέθηκε σε ύπνο βαθύ, έναν Πακιστανό με βυσσινί μοκασίνια που παρακολουθεί αφηρημένος την κινητικότητα μιας οικογένειας σε μπροστινό τραπέζι -λες και παρακολουθεί βαρετό επεισόδιο αμερικάνικης σειράς- και μια αλλόκοτη γριά στα κίτρινα, που κάθε τόσο ξυπνάει και βρίζει τα άγια και την πουτάνα τη ζωή. Τώρα κοιμάται, βέβαια κι αυτή.

Αλλά ο “jacked” προτιμά την στάση παλούκι, με έναν φραπέ στο χέρι, και εγώ αγωνιώ και στοιχηματίζω μόνη μου πόσο θα αντέξει, έτσι αγέρωχος και συνεπής στην βαριά του πέτσα. Έχω μετρήσει ήδη, εκτός του καφέ, μια σπράιτ κι ένα τόστ σπιτικό τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο, κι ακόμα είναι 12 και 25. Στις 6 φτάνουμε.

3 και μισή. Η θέση στο πολυπολιτισμικό τραπέζι παραμένει άδεια, ο ελεγκτής των εισιτηρίων μπάστακας, μας μαλώνει, γιατί παραπονιούνται λέει, οι επιβάτες με θέση, ότι έχουμε κάνει κατάληψη στο μπαρ και δεν μπορούν να απολαύσουν το φαγητό τους, ο Πακιστανός ακούμπησε κεφάλι πάνω στο τραπέζι και ροχαλίζει, κι ο jacked βρήκε άλλη καρέκλα από έναν τύπο, που κατέβηκε στο Δομοκό.
maria antouanetta




photos : http://jlmaria.tumblr.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: