Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Φιλενάδα φουντουκιά μου


Το άργησα λιγάκι διότι μασουλούσα φουντούκια... από τον Δεκέμβριο. Κι έτσι πέρασαν οι μήνες και εγώ ανέπτυξα αυτή την αγαπημένη συνήθεια να τρώω και να γκουγκλάρω σχετικά, παράλληλα. Την πρώτη φορά ήταν ένα παντζάρι ξυδάτο που μου είχε κάνει εντύπωση πως καταφέρνει να είναι τόσο φυσικά χημικό μωβ. Κι έτσι έψαξα γι αυτό. Λοιπόν ο συνδυασμός του να τρώς κάτι και ταυτόχρονα να διαβάζεις τι περιέχει είναι απρόσμενα συναρπαστική εμπειρία. Αισθάνθηκα σχεδόν τα συστατικά να αποθηκεύονται στο σώμα μου και την καρδιά μου να θωρακίζεται γιατί λέει τα παντζάρια το κάνουν κι αυτό. Οκ, το κόβω. Ίσως είμαι λίγο υπερβολική. Δεν μπορείς να τα περιμένεις όλα από ένα παντζάρι. Και πριν λίγο άρχισα τα φουντούκια. Google. Φου. Φουρέιρα. Οχι. Φουν. Φουντούκια. Ναι. Α στο παντζάρι τον Δεκέμβριο εννοείται μου έιχε προτείνει Παντελίδη αλλά αρνήθηκα και πάλι αξιοπρεπώς. Η φουντουκιά είναι ένα μικρό φυλλοβόλο δέντρο, το οποίο παράγει καρπούς, περίπου τρία χρόνια μετά την φύτευση. Ανθίζει κάθε άνοιξη και οι καρποί εμφανίζονται το φθινόπωρο. Η φουντουκιά δηλαδή είναι δεντράκι της υπομονής. Μεγάλη αρετή της φύσης η υπομονή... και στα ανθρώπινα εδώ που τα λέμε καλό κάνει. Αν το φουντούκι το τρώς τρία χρόνια αφού φυτεύσεις, για όλα υπάρχει ελπίδα. Τα ειδικά μηχανήματα που σπάνε το κέλυφος του φουντουκιού λέει, λέγονται "σπαστήρες φουντουκιών". Ας είναι. 70g φουντουκάκια την ημέρα κάνουν πολύ καλό γιατί έχουν αντιοξειδοτικά που θωρακίζουν την νεότητα και άλλα τέτοια. Βέβαια ο ανταγωνισμός είναι σκληρός γιατί έρχονται στην τρίτη θέση μεταξύ των ξηρών καρπών και των ελαιούχων σπόρων, μετά από τα καρύδια και τα πεκάν. Οπότε φάτε καλύτερα καρύδια. Εντύπωση μου κάνει γιατί μια μέρα που έτρωγα καρμπονάρα δεν επεδίωξα ανάλογη συναρπαστική γκουγκλική εμπειρία. Ας είναι κι αυτό. Κάποια πράγματα ίσως είναι καλύτερα να μην τα ψάξεις και να μην τα μάθεις ποτέ. Το αγαπημένο μου σημείο στα διατροφικά άρθρα - η στιγμή που θα σου πει με πόσους διαφορετικούς τρόπους τρώγεται. Τα φουντούκια καταναλώνονται ευχάριστα ως έχουν, αλλά και καβουρδισμένα, αλατισμένα ή καραμελωμένα. Ω Θεοι της Ξηροκαρπίας γιατί δεν έχω φάει ποτέ καραμελωμένο φουντούκι;;; Έχουν ευχάριστη γλυκιά γεύση. Χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία ζαχαρωδών προϊόντων, ως προσθήκη σε σοκολάτες, σε προϊόντα σοκολάτας για επάλειψη, σε μπισκότα, σε διάφορα γλυκά, παγωτά και κέικ. Η κρέμα φουντουκιών μαζί με σοκολάτα ή με άλλες κρέμες χρησιμοποιείται πολύ για «γέμιση» γλυκισμάτων. Για το kinder bueno λέει ε; Επίσης μάλλον δεν το γνωρίζατε αλλά υπάρχει και φουντουκοβούτυρο. Είναι υπέροχο πόσα πράγματα στα 25 μου δεν έχω φάει. Και δεν μιλώ για ήττες. Δεν μιλώ για μια νύχτα εγώ. Μα δεν σε λένε Γιάννη, μα δεν σε λένε Γιάννη, κι έχω για σπίτι μου τη γή τον ουρανό ταβάνι. Συγνώμη το υποσυνείδητο μου τα φταίει, είναι που 'χω την Ελευθερία όλη μέρα στο μυαλό μου. Να μην το κουράσουμε τώρα όμως, θα σας το πετάξω στην αρχή να διαβάζετε για τα φουντούκια και να ρωτάτε τον έρωτα. Για να το λήξουμε με τα φουντούκια λοιπόν, να προσέχετε διότι προκαλούν αλλεργία σε ορισμένα άτομα και κατά συνέπεια θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωσή τους - μακάρι να ήταν τόσο απλό- . Τυχερή είμαι. Ούτε μία αλλεργία δεν έχω. Κι έτσι θα τρώω μια ζωή φουντούκια άφοβα.

1 σχόλιο:

Λεοπόλδος της Αυστρίας είπε...

Υπάρχουν και τα Φουντούνια για τους μερακλήδες του είδους...